فلسفه تعلیم و تربیت - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

فلسفه بر وضوح، دانلود رایگان کتاب اصول و فلسفه تعلیم و تربیت شریعتمداری pdf قصد، انتقاد و توجیـه بـه عنوان ارزش هاى مـهم براى مربیـان تأکید دارد. دانلود رایگان کتاب اصول و فلسفه تعلیم و تربیت شریعتمداری pdf متقن ترین نمونـه فلسفه تعلیم و تربیت از سوى جان دیویى و در عصر ما نیز از سوى پائولو فربر ـى کـه به فلسفه تعلیم و تربیت بـه عنوان ابزارى براى بازسازى تجربیـات انسان، مدارس و جامعه مى نگریست ـ ارائه شده است. دانلود رایگان کتاب اصول و فلسفه تعلیم و تربیت شریعتمداری pdf درون این نوشتار، نویسنده تاریخچه مختصرى از فلسفه تعلیم و تربیت و بیـان رویکردهاى مطرح درون این زمـینـه مى پردازد و در ضمن آن، بـه شرح و توضیح نـهضت تحلیلى درون فلسفه و نفوذ آن درون فلسفه تربیتى پرداخته و از پیترز بـه عنوان برجسته ترین فیلسوف تعلیم و تربیت معاصر و چهار حوزه کارى کـه براى فلاسفه مطرح است، نام مى برد. سپس انواع فلسفه تعلیم و تربیت، تقسیم بندى هاى متفاوتى کـه در این خصوص انجام شده هست را بیـان مى کند. براساس یکى از این تقسیم بندى ها، فلسفه تعلیم و تربیت بـه عمومى و حرفه اى تقسیم مى شود. رویکردهاى دیگرى کـه در این جا بـه آن ها اشاره شده هست عبارتند از: دانلود رایگان کتاب اصول و فلسفه تعلیم و تربیت شریعتمداری pdf الهام بخش، دستورى و فرمایشى، تحقیقاتى و تحلیلى. و در پایـان نویسنده شیوه هایى از تدریس فلسفه تعلیم و تربیت را توضیح داده است. بـه واقع این مقال، بـه نوعى رابطه فلسفه و تعلیم و تربیت را براى محققان آشکار مى سازد.

فلسفه تعلیم و تربیت و منتقدان آن
اگرچه فلاسفه گذشته درون زمـینـه تعلیم و تربیت آثارى داشته اند، اما فلسفه تعلیم و تربیت بـه مفهوم رایج آن، تنـها درون این قرن از محبوبیت برخوردار بوده است. درون سال هاى اخیر، این رشته براى تثبیت خود، بـه عنوان بخش مـهمى از تربیت معلم، کـه غالباً تنـها یک بخش از دروس اصلى تعلیم و تربیت را شامل مى شود، مشکلات بسیـارى داشته است. بـه بیـان دیگر، بهره گیرى از اندیشـه ها و تحلیل هاى فلسفى درون تعلیم و تربیت، با انتقادات فراوانى از درون و برون این رشته مواجه بوده است.
ژاک بارزون (Jacques Barzun) نسبت بـه کتاب هاى بسیـار بد و ناخوشایندى کـه در زمـینـه تعلیم و تربیت نوشته شده، اعتراض داشت. او بـه ویژه از یک فلسفه تعلیم و تربیت خاص، بـه دلیل این کـه در مـیان قضاوت هاى نابخردانـه خود، مسأله اه را درون تعلیم و تربیت مسأله اى مربوط بـه ارزش ها قلمداد کرده، دل زده شده است.
چارلز سیلبرمن (Charles Silberman) نیز درون بررسى هایى کـه از مدارس بـه عمل آورد، بـه دلیل فقدان مبارزه کافى علیـه بى فکرى مشـهود درون تعلیم و تربیت، درون زمره منتقدان و مخالفان فلسفه تعلیم و تربیت قرار داشت.
فلسفه تعلیم و تربیت درون ارائه نقش یـا نفوذ واقعى اش، درون سال هاى اخیر با مشکل مواجه بوده است. گاهى بسیـار فلسفى و در نتیجه، با مربیـان شاغل بى ارتباط بوده و در بعض مواقع، کـه تلاش نموده که تا با آن ها مرتبط شود، درون انجام صحیح این وظیفه و به کارگیرى درست روش هاى فلسفى، با شکست مواجه گشته است. بـه دلایل مذکور فلسفه تعلیم و تربیت، ممکن هست رشته اى رو بـه افول تلقّى شود. این رشته بـه سبب بیگانگى بسیـار با موضوعات تربیتى و عدم ارتباط با تربیت معلمان و مدیران اجرایى و ترویج شک گرایى و اندیشـه هاى بنیـادى مورد تهاجم قرار گرفته است.
به رغم این انتقادات، کـه برخى از آن ها موجه نیز هست، مربیـان بـه نوعى تربیت و نظم نیـاز دارند که تا از طریق مطالعه یک فلسفه تعلیم و تربیت، کـه هم نظرات فلاسفه و هم تلاش خود آنان را براى فلسفى شامل مى شود، بـه دست مى آید. فلسفه براى مربیـان یک تفنّن نیست، شیوه اى هست که رهبران تربیتى و معلمان را درون فکر و عمل درون زمـینـه تعلیم و تربیت، خردمندتر و نقادّتر مى گرداند. فلسفه بر وضوح، قصد، انتقاد و توجیـه بـه عنوان ارزش هایى مـهم براى مربیـان تأکید دارد; ابزارهایى کـه یک مربى بـه آن ها نیـاز دارد که تا کارهایش را بـه نحو مؤثرى بـه انجام برساند. فلسفه تعلیم و تربیت همان گونـه کـه از سوى بهترین متخصصان خود بـه کار مى شود، نظمى را ایجاد مى کند کـه ]از سویى [نسبت بـه چیستى تعلیم و تربیت و مدارس، تصوراتى ارائه مى دهد و ]از سوى دیگر، [انتقادات مربوط بـه تلاش هاى رایج، براى فهم این تصورات را تبیین مى نماید. متقن ترین نمونـه فلسفه تعلیم و تربیت از سوى جان دیویى (Jahn Dewey)و درون عصر ما نیز از سوى پائولو فریره، (Paulo Freire) ـى کـه به فلسفه تعلیم و تربیت بـه عنوان ابزارى براى بازسازى تجربیـات انسان، مدارس و جامعه مى نگریست ـ ارائه شده است.
فلسفه یکى از بى شمار رشته هایى هست که با تعلیم و تربیت ـ کـه به تنـهایى یک رشته محسوب نمى شود ـ ارتباط دارد. سایر رشته هاى مرتبط با آن عبارت هست از: تاریخ، روان شناسى، جامعه شناسى، انسان شناسى، اقتصاد و زیست شناسى. «فلسفه» درون اصلاح تعلیم و تربیت، بـه نظریـه یـا توصیف کاربردى درون مقابل نظریـه علمى گفته مى شود; درون حالى کـه «نظریـه علمى» پدیده ها را تبیین و پیش بینى مى کند، از نظریـه کاربردى بیش تر انتظار مى رود که تا هدایت اقداماتى از قبیل تعلیم و تربیت و قانون را بر عهده گیرد.

تاریخچه مختصرى از فلسفه تعلیم و تربیت
غالب فیلسوفان مشـهور غرب درون زمـینـه تعلیم و تربیت مطالبى نوشته اند. وقتى افلاطون تعلیم و تربیت را جزئى از سیـاست مى پنداشت، ارسطو بـه آن بـه عنوان بخشى از سیـاست و اخلاق مى نگریست. آگوستین از سنّت افلاطونى پیروى مى کرد و علاقه مند بود بفهمد کـه چگونـه یـاد مى گیریم و معلمان چگونـه تدریس مى کنند. توماس آکوییناس، کـه در دانشگاه پاریس فعالانـه بـه تربیتِ معلم مشغول بود، نظریـه اى درون خصوص تعلیم و تربیت ارائه داد بـه نام «تامـیسم و نئوتامـیسم» (Thomism &Neo-Thomism) کـه هنوز بـه نام خود اوست. متفکران عصر روشن گرى همانند آکوینیـاس و پیش از آن همچون روسو و لاک آثارى سنّتى درون زمـینـه تعلیم و تربیت تألیف د. روسو درباره تعلیم و تربیت جوانان آثارى نگاشت و بسیـارى از فعالیت هاى تربیتى زمان خود را مورد انتقاد قرار داد. اندیشـه هاى لاک نیز درون زمـینـه تعلیم و تربیت، برداشت هاى ما را از مفاهیم تربیت کودک و تعلیم و تربیت متحول کرد. امانوئل کانت، فیلسوف بزرگ آلمان، سخنرانى هاى عمده اش را خطاب بـه معلمان درون زمـینـه تعلیم و تربیت براى ما باقى گذاشت. سایر فلاسفه نیز کـه در زمـینـه تعلیم و تربیت آثارى نگاشتند، عبارت بودند از: جورج هگل و یوهان هربارت. از دیگر فلاسفه اى کـه موضوعات تربیتى را مطرح کرده اند مى توان از: ویلیـام جیمز، جان دیویى، رابرت هوچینز و مورتیمر آدلر نام برد.
در آغاز قرن جارى، دروسى درون فلسفه تعلیم و تربیت درون رشته «تربیت معلم» ارائه مى شد. این دروس بیش تر با عقاید معلمان درباره زندگى و تحصیل ارتباط داشت. انتظار این بود کـه معلمان از یک فلسفه تعلیم و تربیت برخوردار شوند. براى نیل بـه چنین هدفى، آن ها غالباً نظریـه هاى رسمى افلاطون، کومـینوس، فروبل، هربارت و روسو را مطالعه مى د. دروس معمولاً شامل توصیـه هاى خردمندانـه اى درباره جوانان و نیز شیوه آموزش آنان درون مدارس بود.
رشته فلسفه تعلیم و تربیت بیش تر اصول خود را مدیون تلاش جان دیویى و همکارانش درون دانشگاه شیکاگو و دانشکده معلمان است. رویکرد عمل گرایـانـه دیویى نظام هاى دیگرى همچون واقع گرایى (رئالیسم)، آرمان گرایى (ایده آلیسم) و سپس وجودگرایى (اگزیستانسیـالیسم) را ترغیب کرد که تا به شیوه اى رسمى ظهور یـابند. کار دیویى واکنش شدید مربیـان علوم انسانى، کـه او را موجب نابودى شیوه سنّتى و موجب ویرانى تعلیم تربیت مى دیدند، را درون پى داشت. درون دهه ۱۹۵۰، درون ایـالات متحده و بریتانیـا، نـهضت تحلیلى درون فلسفه، نفوذ و سلطه خود را بر فلسفه تربیتى آغاز کرد. سردمداران این نـهضت درون بریتانیـا، آر. پیترز(R.Peters)، پى. هِرست (P.Hirst) و دِردِن (Dearden) و در ایـالات متحده، آى. اسکفلر(I.Schefler)، ج.مک کِلِلان (J.Mccellan)،پى.کومـیسار(P.komisar)، ج.سولتیس (J.Soltis)، و تى. گرین (T.Green) بودند. این نـهضت، کـه از جریـانات منظم و با مبناى متافیزیکى دور شده بود، تلاش کرد که تا زبان مورد استفاده درون گفتارهاى روزمره را تحلیل کند. این فلسفه کار خود را از اثبات گرایى منطقى آغاز کرد. کار ریچارد پیترز، سرشناس ترین فیلسوف تعلیم و تربیت بریتانیـا، بـه طور خاص، درون شکل بـه تفکر معاصر درون این زمـینـه مـهم بوده است. ]به عقیده پیترز [فلاسفه تعلیم و تربیت حتما با مـهارت دستاوردهاى مشخص خود را عرضه کنند، و وظیفه آن ها صرفاً تنظیم، کشف و انتقالِ اصول علمى تعلیم و تربیت نیست. او همچنین فلسفه را از مطالعه تاریخى اندیشـه هاى تربیتى و کاربرد آن درون تبیین مرضوعات تربیتى معاصر جدا مى دانست. پیترز چهار حوزه کارى مـهم براى فلاسفه تعلیم و تربیت پیشنـهاد کرد:

۱٫ تحلیل مفاهیم مختص بـه تعلیم و تربیت;
۲٫ بـه کارگیرى اخلاق و فلسفه اجتماعى درون فرضیـات مربوط بـه محتوا و روش هاى تعلیم و تربیت;
۳٫ بررسى و بازبینى الگوها و فرضیـه هاى مفهومى کـه از سوى روان شناسان تربیتى بـه کار گرفته شده است;
۴٫ بررسى ویژگى هاى فلسفى محتوا و نظام آموزشى و مسائل دیگرى درون خصوص یـادگیرى.
فلسفه تحلیلى جدید تعلیم و تربیت، این رشته را بیش تر بـه صورت اقدامى تخصصى و حرفه اى درآورد. که تا آن هنگام، بسیـارى از فلاسفه تعلیم و تربیت، فلسفه رسمى را آموزش دیده بودند. آنان فلاسفه اى بودند کـه به مسائل مربوط بـه تحصیل و آموزش علاقه مند بودند. بـه هر حال، آن ها بـه همان مـیزان کـه از لحاظ فلسفى جدّى تر و دقیق تر مى شدند، مخاطبان خود را از مـیان همکاران دانشگاهى خود برمى گزیدند و به سایر مربیـان و عامـه مردم کم تر توجه مى د.
در دهه ۱۹۶۰ دروس فلسفه تعلیم و تربیت همراه با سایر دروس، بـه روش هاى گوناگونى مثلاً، برحسب نظام هاى تعلیم و تربیت، موضوعات، طبقه بندى ها و تحلیل مفاهیم تدریس مى شد. انتقادات تند بر تعلیم و تربیت و بر جامعه امریکا اغلب درون این سطوح وارد شده است. بـه هر صورت، فلاسفه متخصصى همچون پال گودمن، آ. اس. نیل، جاناتان کوزُل جان هالت، جورج دنیسون و ادگار فردنبرگ آثار نافذى درون این دوران نداشتند. امّا ایوان ایلچ و پائولو فریره مستثنا بودند; زیرا این دوتربیت فلسفى داشتند. البته انتقادات بسیـارى نیزبه رشته هاى درسى مزبور وارد شد.
گرایش بـه عمل گرایى درون دهه ۱۹۷۰ نیز رواج و تأثیر دروس فلسفه تعلیم و تربیت را کاهش داد. سلطه و نفوذ رفتارگرایى درون تمام سطوح تعلیم و تربیت، حتى درون دولت و حکومت فدرال، منجر بـه تهاجم علیـه آنچه درون فلسفه تعلیم و تربیت اتفاق افتاده بود، گردید. فلاسفه تعلیم و تربیت درون برابر تربیت معلم کـه مبتنى بر شایستگى و سایر اعمالى بود کـه اساس رفتارى داشت، ایستادگى د.
بسیـارى از مربیـان از دروس فلسفه تعلیم و تربیت ناراضى بودند، درون حالى کـه مدارس و مدیران آن ها علاقه مند بودند کـه از فلسفه تعلیم و تربیت برخوردار باشند. بیش تر فعالان این رشته ترجیح مى دادند بـه تحلیل زبانى بپردازند و مفاهیم تعلیمى ـ تربیتى را نقد کنند. اساساً فلاسفه از نظریـه هاى مـهم درون حال توسعه یـا نظام هاى گسترده تعلیم و تربیت روى گردان بودند. اگرچه تعدادى از مربیـان نگرش جدید را چالش برانگیز یـافتند، اما بسیـارى دیگر ]هم[ آن را بـه دلیل رواج شک گرایى و تندروى مورد انتقاد قرار داده و با آن مخالفت مى د.
امروزه شرایط پیچیده اى وجود دارد. تحلیل گرایـان درون بسیـارى از مکاتب تعلیم و تربیت نفوذ کرده اند. اما درون دورانى کـه برخى آن را دوران فراتحلیلى نام نـهاده اند و نیز درون دوران بازگشت نظریـه کلان (grand theory)، این امکان براى فلسفه وجود دارد کـه با شیوه اى متعادل تر نقشى را کـه قبلاً درون تعلیم و تربیت جامعه ایفا مى کرد، بر عهده بگیرد. این نقش از سوى بسیـارى از فلاسفه با بیـان اهمـیت مسائل سیـاسى و اجتماعى بـه انجام رسیده است.

نويسنده / مترجم : -

زبان کتاب : -

حجم کتاب : -

نوع فايل : -

تعداد صفحه : -